Zwierzęta Andów

Buenos dias! Hola!

Dzisiaj chciałybyśmy opowiedzieć Wam znowu o zwierzętach Ameryki Południowej- zabierzemy Was w Andy- najdłuższe pasmo górskie na świecie- aby spotkać się tam z bardzo ciekawymi stworzeniami. Niektóre z nich na pewno znacie, lecz o kilku z nich wiadomo bardzo niewiele i nie są tak popularne, jak kondor, czy szynszyla… 

Na początek przyjrzyjmy się wizytówkom Andów- zwierzętom, które są jednymi z najbardziej rozpoznawalnych południowoamerykańskich ssaków…

 Pierwszym z nich jest lama- „bezgarbny wielbłąd”, który odegrał bardzo ważną rolę w kulturze i życiu Inków, którzy wykorzystywali je jako zwierzęta pociągowe (mówi się, że właśnie z powodu ich lekkiej budowy Inkowie nie wynaleźli koła- zwierzęta te są zbyt delikatne, by ciągnąć wóz, czy sanie). Z ich skór i wełny wyrabiali ubrania, a ich odchody służyły za opał. Były również hodowane jako zwierzęta ofiarne. Wizerunki tych zwierząt pojawiały się na ubraniach Inków oraz tworzyli one małe rzeźby przedstawiające lamy.

Zwierzęta te osiągają wielkość 119 cm w kłębie i ważą 250 kg. Są one przystosowane do życia na dużych wysokościach (hoduje się je na wysokości 2300-4000 m n.p.m.)- ich układ krwionośny i oddechowy ewoluował przez tysiące lat, kiedy pierwsi przodkowie tych zwierząt postawili swe racice na amerykańskiej ziemi (stało się to około 40 milionów lat temu).  Są stadne, mają silnie rozbudowane więzi grupowe. Wyróżnia się kilka ras lam: calana, catamarca,  ccara, caracas,  harness, lanuda, lauta, tapada, ulpan oraz miniaturowe.

Następnym zwierzęciem kojarzonym z Andami jest bezsprzecznie kondor wielki- ptak, który łączy w swej „postawie” brzydotę oblicza i majestat, wtedy, gdy szybuje nad szczytami swego królestwa. Pojawia się w tytule jednej z najbardziej znanych pieśni południowoamerykańskich- „El Condor Pasa”, która została rozsławiona przez duet Simon and Garfunkel.

Jest on jednym z największych ptaków świata- rozpiętość jego skrzydeł osiąga ponad trzy metry. Kondor to długowieczny ptak- żyje około czterdziestu lat.

Zamieszkuje wysokie, niezalesione partie gór, gnieżdżą się na półkach skalnych, gdzie samica składa jajo raz na około dwa lata.

Żywi się on głównie padliną.

Ostatnim andyjskim zwierzątkiem, które zdobyło sławę dzięki udomowieniu, jest szynszyla. Ten uroczy gryzoń zamieszkuje tereny do 4500 m n.p.m. Występują dwa jego gatunki: szynszyla krótkoogonowa i szynszyla mała.

Zwierzątka te mają około trzydziestu centymetrów długości, ważą do siedmiuset gramów.

Choć gęste futerko i kulisty kształt ciała składają się na wrażenie, że jest to niezbyt skoczne zwierzątko, w istocie potrafi ono skakać na wysokość jednego metra, a poruszając się, podobnie jak królik, potrafi sadzić susy dłuższe od nich samych!

Teraz przejdźmy do mniej znanych zwierząt…

Pierwszym, o którym opowiemy, jest ocelot andyjski. Ten tajemniczy kot występuje na wysokości około trzech tysięcy metrów nad poziomem morza na terenach skalistych, niemal zupełnie pozbawionych roślinności. Przypuszcza się, że żywi się szynszylami oraz wiskaczami. Podobny jest nieco do większego żbika. Ocelot andyjski to jeden z najsłabiej poznanych gatunków dzikich kotów. Jest on zagrożony wyginięciem ze względu na malejące populacje swego pożywienia- szynszyle i wiskacze stają się coraz rzadsze.

Kolejnym zwierzęciem, które występuje w Andach, jest skunksowiec andyjski, zwany także surillem andyjskim. Jak wskazuje jego nazwa, jest on krewnym skunksa. Stworzenie to zamieszkuje otwarte kaniony i stepy (na nizinach), a wypoczywa na skalistych zboczach. Osiąga wielkość porównywalną do zwyczajnego skunksa i podobnie jak on posiada gruczoł z cuchnącą cieczą, którą „częstuje” napastników. W zależności od pory roku jego dieta się zmienia: wiosną i latem poluje głównie na chrząszcze i pająki, wygrzebywane za pomocą długich pazurów, a zimą, gdy owadów nie ma, zjada również małe ssaki, młode ptaki, jaja, węże (jest dość odporny na jad grzechotników!) oraz owoce. 

Andy, jak każde porządne góry, muszą mieć swojego niedźwiedzia. Tę jakże odpowiedzialną rolę spełnia andoniedźwiedź okularowy, którego postać przybliżymy na koniec tej opowieści. Otóż niedźwiedź ten, nazywany również niedźwiedziem andyjskim, peruwiańskim lub okularowym nie jest zbyt duży- ma wysokość 80 cm w kłębie oraz długość ciała do 140 cm, a ich masa wynosi do 130 kg (samce).żółtymi obwódkami wokół oczu. Andoniedźwiedź żyje samotnie lub w niewielkich rodzinnych grupach.

Ich pożywieniem są owoce, pędy, liście i niewielkie zwierzęta, czasem poluje na jelenia.